Cześć obrazu Jezusa Miłosiernego – ma on przedstawiać Pana Jezusa z czerwonymi i bladymi promieniami wypływającymi z Jego serca, i podpisem: „Jezu, ufam Tobie”. „Dusza, która czcić będzie ten obraz nie zginie” – obiecuje Pan Jezus. Pierwszy obraz, malowany „pod dyktando” s. Faustyny, pozostał w Wilnie. Z powstałych później na podstawie „Dzienniczka” wizerunków Jezusa Miłosiernego, na całym świecie kultu doznaje obraz namalowany przez krakowskiego artystę z Łagiewnik Adolfa Hyłę.
Święto Miłosierdzia – (obchodzone w pierwszą niedzielę po Wielkanocy) dał Pan Jezus grzesznikom jako „ostatnią deskę ratunku”. Z dobrze odprawioną spowiedzią i Komunią św. przyjętą w tym dniu związana jest obietnica „zupełnego odpuszczenia win i kar”. W archidiecezji krakowskiej kard. Franciszek Macharski ustanowił je w 1985 r. 10 lat później, na wniosek Episkopatu Polski, Stolica Apostolska zezwoliła na obchodzenie go w całej Polsce.
Koronka do Miłosierdzia Bożego – „Chociażby grzesznik był najzatwardzialszy, jeżeli raz tylko zmówi tę koronkę, dostąpi łaski z nieskończonego miłosierdzia Mojego” – zapewnia Pan Jezus.
Modlitwa w godzinie Miłosierdzia – (w chwili konania Jezusa na krzyżu o godz. 15.00): „W tej godzinie – obiecuje Pan Jezus – nie odmówię duszy niczego, która mnie prosi przez mękę Moją”.
Szerzenie czci Bożego Miłosierdzia – tych, którzy szerzą cześć Bożego Miłosierdzia „osłaniam przez całe życie jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinę śmierci nie będę im Sędzią, ale miłosiernym Zbawicielem” – zapewnia Jezus.
(za www. wiara.pl)