Jest Przyjacielem, najlepszym Przyjacielem: vos autem dixi amicos, mówi. Nazywa nas przyjaciółmi i to On uczynił pierwszy krok; pierwszy nas umiłował. Nie narzuca jednak swojej miłości: oferuje ją. Ukazuje ją w najbardziej oczywistym znaku przyjaźni: nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Był przyjacielem Łazarza i płakał po nim, kiedy zobaczył, że umarł: i wskrzesił go. A jeśli zobaczy nas zimnych, zniechęconych, być może zatwardziałych z powodu przygasającego życia wewnętrznego, Jego płacz będzie dla nas życiem: Tobie mówię, przyjacielu mój, wstań i chodź, wyjdź z tego ciasnego życia, które nie jest życiem. (To Chrystus przechodzi, 93 )
św. Josemaria Escrivá