Lectio Divina na III Niedzielę WP

Lectio Divina na III Niedzielę WP

Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”
III Niedziela Wielkiego Postu, rok C
28 luty 2016 r.

I.  Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Błogosław, duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
On odpuszcza wszystkie twoje winy *
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby, *
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Dzieła Pana są sprawiedliwe, *
wszystkich uciśnionych ma w swojej opiece.
Drogi swoje objawił Mojżeszowi, *
swoje dzieła synom Izraela.
Miłosierny jest Pan i łaskawy, *
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
(Ps 103,1b-4.6-7.8.11)

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Psalmista zachęca do uwielbienia, błogosławienia Pana Boga. Skłaniają go do tego Boża świętość, liczne dobrodziejstwa, których doświadcza z Jego hojności. Także doświadczenie Bożego miłosierdzia, pomoc w zachowaniu i odzyskaniu zdrowia, wzywa autora natchnionego do błogosławienia Pana. Psalmistę zachwyca też sprawiedliwość Bożych dzieł, troska o wszystkich uciśnionych i o Bożych czcicieli.

Czy ja uwielbiam i błogosławię Pana Boga? Czy zachęca mnie do tego Jego dobrość i hojność względem mnie, której doświadczam, na co dzień? Czy doświadczając Bożej hojności sam jestem coraz bardziej hojny wobec innych? Czy Boża świętość, to nie tylko powód mego uwielbienia, ale też większej troski o codzienną jakość mojego życia, jakość, która ciągle wzrasta? Czy świadomość Bożej świętości skutecznie mnie zniechęca do życia byle jakiego, przeciętnego? Czy wpatrzony w Pana i ja poskramiam swój gniew, uczę się panowania nad swymi emocjami? Czy zauważam, że w wyniku mojej relacji z Panem jestem w życiu coraz bardziej cierpliwy wobec siebie i innych? Nie ponaglam też samego Pana Boga. Umiem cierpliwie czekać na Jego odpowiedź. Czy należę do gorliwych i oddanych czcicieli Pana? Ja liczę na Jego łaski. On może liczyć, że będę Go godnie reprezentował w świecie. Czy nie jestem obojętny na los ludzi uciśnionych, sponiewieranych przez życie? Jeżeli mogę to spieszę im z pomocą?

Pomodlę się o Boże wsparcie dla wszystkich rekolekcjonistów i spowiedników oraz rekolektantów i penitentów. Odmówię cały Psalm 103 na cześć Pana Boga.

III  Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Dzieł Pana są sprawiedliwe,
wszystkich uciśnionych ma swojej opiece.
Drogi swoje objawił Mojżeszowi,
swoje dzieła synom Izraela…
(Ps 103, 6-7)

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia

***

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367