Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”
Uroczystość Wszystkich Świętych
1 listopada 2015 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Ja, Jan, ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: „Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego”. I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela. Potem ujrzałem wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: „Zbawienie Bogu naszemu, Zasiadającemu na tronie, i Barankowi”. A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicze swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, mówiąc: „Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen!” A jeden ze Starców ode
zwał się do mnie tymi słowami: „Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?” I powiedziałem do niego: „Panie, ty wiesz”. I rzekł do mnie: „To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku, i opłukali swe szaty, i wybielili je we krwi Baranka”. (Ap 7,2-4.9-14)
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Autor natchniony ukazuje obraz Kościoła chwalebnego, zwycięskiego, stającego przed obliczem Baranka. Ubrani w białe szaty i z palmami w ręku(symbole zwycięstwa i radości), śpiewają pieśń na cześć Boga i Baranka. Tylko oni są w stanie tej pieśni się nauczyć i ją śpiewać. To wielki, nieprzeliczony tłum, który ciągle się powiększa. Nim jednak znaleźli się w niebie, w tym wielkim chórze, pokonali ziemski dystans, przemierzyli ziemski padół wierni Bogu i Jego Ewangelii. Uczynili to pomimo wielu ziemskich prób, pomimo wielkiego ucisku czy prześladowania. Nie było im łatwo. Często upadali czy brudzili się na ciele i duszy, ale zawsze płukali swe zbrukane szaty i je wybielali w krwi Baranka, odzyskując na nowo piękno i godność życia. Pieczęć Boga, którą byli oznaczeni i łaska, którą byli wypełnieni, nie chroniła ich od ziemskich trudów i prób, ale pomagała w ich pokonaniu i przezwyciężeniu. Byli umiłowani, ale nie uprzywilejowani.
W tym niebiańskim tłumie jest także miejsce dla mnie. To nic, że być może mam słaby słuch i kiepsko śpiewam. Tam, w domu Ojca, w tym niezwykłym chórze świętych szybko opanuję sztukę śpiewania na cześć Boga i Baranka. Nim to jednak nastąpi, zanim ubiorę niebiańskie, białe szaty a do ręki wezmę palmę i ja wpierw muszę przejść ziemski okres próby. Trzeba mi już tu, na ziemi uczyć się tej pieśni ku czci Boga. W ogniu ziemskich prób i doświadczeń nie wolno mi też zapomnieć, że i mnie naznaczyła Boża pieczęć i ja mogę czerpać z mocy Bożej łaski. Nie uchroni to mnie od upadków, niewierności, czy grzechowego brudu. Ważne, abym regularnie płukał i wybielał szaty swego życia w krwi Baranka.
Być może zdecydowanie zarzekasz się, że nie chcesz być świętym. I słusznie. O tym Kościół zadecyduje po Twojej śmierci. Ty teraz bądź dobrym człowiekiem, żyj pięknie i mądrze a świętość sama Cię znajdzie. A kiedy to nastąpi, nie uciekaj, nic nie mów, tylko otwórz przed nią swe serce i pozwól jej się w Tobie zadomowić.
Pomodlę się do mojego, świętego patrona, aby wyprosił mi dar dobrego, pięknego, mądrego a ostatecznie świętego życia. Jeżeli to możliwe zapoznam się z historią jego życia. Pomyślę, co z tej historii może być inspiracją dla mnie.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia,
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził
i utwierdził ponad rzekami…
(Ps 24,1-2)
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Święty, Święty, Święty, Pan Bóg Zastępów
***
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367