Medytacja na III Niedzielę Adwentu

Medytacja na III Niedzielę Adwentu

Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”
III NIEDZIELA ADWENTU C
13 grudnia 2015 r.

I.  Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: „Cóż mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Kto ma dwie suknie, niech jedną da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni”. Przychodzili także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali Go: „Nauczycielu, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono”. Pytali go też i żołnierze: „A my, co mamy czynić?”. On im odpowiadał: „Nad nikim się nie znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie”. Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichrza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym”. Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.
(Łk 3,10-18)

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Jakże ważne są praktyczne wskazania, co do życia czy postępowania. To o nie pytały Jana tłumy, celnicy czy wreszcie żołnierze. Bazując, bowiem tylko na teorii, nawet bardzo pięknej, za bardzo żyć się nie da. Człowiek albo będzie bujał w obłokach albo mijał się z życiem i ludźmi. Jan udzielił pytającym wskazań bardzo konkretnych i prostych w realizacji, nieprzekraczających możliwości pytających. Jak sobie z nimi poradzili, nie wiemy? Domyślamy się, że przynajmniej spróbowali dla własnego i dobra innych.

Jan również nie pozwolił tłumom długo żyć domysłami, co do jego osoby. Konkretnie, choć w trochę opisowy sposób odpowiedział na nurtujące je pytanie, że nie jest oczekiwanym Mesjaszem. On nie jest, ale Mesjasz już jest, tuż, tuż. Nie czas, więc na domysły czy spekulacje, czas na nawrócenie, sprawiedliwe życie. Każdy, kto czuje się plewą, ma jeszcze szansę stać się pszenicznym ziarnem i zamiast do ognia trafić do Bożego spichlerza.

Jak wygląda moja, tegoroczna, adwentowa praktyka? Jak realizuję moje adwentowe postanowienie? Czy nie przekracza ono moich możliwości? Czy z tego powodu nie biorą się moje codzienne trudności z jego wypełnieniem? Może warto dokonać jakiejś drobnej korekty w postanowieniu, aby uratować, choć częściowo jego wypełnienie? Czy byłem, choć raz na Mszy świętej roratniej? Czy już mam zaplanowany termin adwentowej spowiedzi? Ewangelia, to dla mnie tylko piękna teoria, czy teoria, którą staram się żyć i ją praktykować? Na dzień dzisiejszy czuję się w sercu bardziej plewą czy ziarnem? Czy także i moja odpowiedź jest jednoznaczna: „Nie jestem Mesjaszem?. Jestem tym, który dba o dobre i zażyłe relacje z Jezusem Mesjaszem. Czynię wszystko, aby zawsze być gotowym na spotkania z Nim, te codzienne i to u kresu czasów.

Pomodlę się w intencji parafii, gdzie trwają rekolekcje adwentowe o błogosławione ich owoce. Jeżeli te rekolekcje są przede mną, to uczynię wszystko, aby w nich jak najlepiej i owocnie uczestniczyć. W Roku Miłosierdzia będę pamiętał o uczynkach miłosierdzia.

III  Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Oto Bóg jest moim zbawieniem,
będę miał ufność i bać się nie będę.
Bo Pan jest moją mocą i pieśnią,
On stał się dla mnie zbawieniem…
(Iz 12,2)

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Głośmy z weselem, Bóg jest między nami

***

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367