NIEDZIELA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO
24 maja 2015 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: „Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: „Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: „Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. (J 20,19-23)
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Jezus Zmartwychwstały przynosi swoim uczniom dar pokoju. Następnie pokazuje im przebite ręce i bok, nie po to, aby się tym pochwalić. To była cena, jaką Pan za ten pokój zapłacił, cena Jego Męki Śmierci i Zmartwychwstania. Pan przypomniał uczniom, że nie negocjował z grzechem, złym duchem, śmiercią. On podjął walkę i zwyciężył.
Czy zdaję sobie sprawę, że dar pokoju, który przynosi Zmartwychwstały jest także dla mnie? Co czynię, jakie podejmuję kroki, aby Chrystusowy dar pokoju wypełniał moje serce i życie? Czy mam świadomość, że ten pokój ma swoją cenę, wysoką cenę? Czy gotowy jestem ją „zapłacić”? Czy nie ulegam pokusie, aby negocjować z grzechem czy złym duchem w sprawie warunków Bożego pokoju?
Pan jeszcze raz potwierdził dar pokoju, a następnie rozesłał uczniów, aby kontynuowali misję, którą On otrzymał od Ojca. Potem tchnął na nich. Nie było to zwyczajne tchnienie. Pan przekazał uczniom Ducha Świętego i Jego moc. To w Jego świetle i tylko w Jego świetle uczniowie mogą dotykać tak delikatnej materii jak ludzki grzech i tylko w Jego mocy mogą grzechy odpuszczać lub zatrzymywać.
Czy zdaję sobie sprawę, że Pan Jezus liczy także na mnie, na to, że będę kontynuował Jego misję? On posyła także mnie? Nie chodzi, abym od razu jechał do Afryki czy Azji. Może chodzi o ewangelizację w mojej szkole, zakładzie pracy, gronie przyjaciół, domu rodzinnym, itp. Zapewne nie chodzi też o to, abym „prawił” innym kazania, czy grożąc piekłem, zmuszał do nawrócenia. Chodzi o to, aby to, co mówię, czynię miało smak Ewangelii, było pociągające, budziło refleksję. Być może nie jestem rasowym, przebojowym, rzutkim ewangelizatorem, ważne, abym był posłuszny Duchowi Świętemu, z Nim współpracował. Ja nie muszę uczestniczyć w nawróceniu tłumów. Może w moim przypadku chodzi o jedno, zagubione ludzkie serce. A jeżeli chodzi o grzechy to ważne, abym ich nie kolekcjonował, nie zbierał jak grzyby, gdyż wszystkie są trujące. Grzechy systematycznie mam oddawać Bożemu miłosierdziu.
Pomodlę się o dobre i owocne wykorzystanie darów Ducha Świętego w codziennym życiu Kościoła Świętego i moim osobistym.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Gdy odbierasz im oddech, marnieją
i w proch się obracają.
Stwarzasz je napełniając swym duchem
i odnawiasz oblicze ziemi…
(Ps 104,29-30)
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię
***
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367
__________Copyright (C) www.Katolik.pl 2000-2014