Razem z innymi siostrami modliłam się około piątej po południu w kaplicy, gdy nagle usłyszałam szmer podobny do szelestu sukni. Podniosłam wzrok. Po prawej stronie na wysokości obrazu św. Józefa, zobaczyłam Matkę Bożą. Była ubrana w białą suknię. Do Jej stóp, wspartych o kulę ziemską, spływał welon.
    W dłoniach wzniesionych na wysokości piersi Maryja trzymała złotą kulę z małym krzyżem u góry. „Kula, którą widzisz – powiedziała do mnie Maryja – oznacza cały świat, a szczególnie Francję i każdą osobę. A krzyż dołączony do kuli to symbol ogromnej miłości Boga do ludzi.
    Z dłoni Maryi trzymającej kulę, a właściwie z pierścieni, które miała na palcach zauważyłam, że spływają promienie. Po chwili Matka Boża opuściła dłonie, z których wypłynęły jakby snopy promieni. „Co one oznaczają?” – zapytałam się w duszy. Otrzymałam taką odpowiedź: „To symbole łask, jakie otrzymają ludzie, którzy o nie proszą. Po chwili zapytałam Maryje, dlaczego niektóre promienie nie mają blasku, na co Ona odpowiedziała mi, że to są łaski, o które ludzie nie proszą. Potem wokół Matki Bożej pojawił się napis: „O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”.
    „Postaraj się, by wybito medal według tego wzoru- usłyszałam z ust Maryi. Potem obraz się obrócił. Zobaczyłam duża literę M wpisaną w krzyż, pod nią dwa serca. Jedno otoczone koroną cierniową, a drugie przebite mieczem. Wszystko otaczało 12 gwiazd. Zapamiętałam wówczas każdy szczegół i obietnicę Maryi: „Każdy, kto będzie nosił ten medalik, otrzyma wiele łask. Łaski będą tym większe, z im większą wiarą ludzie nosić go będą”.

Fragment Pisma Świętego do przeczytania na jutro: Mk 8, 31 – 33 

Punktacja