Maria Antonina obiecała, że przyjdzie jutro z życzeniami na Nowy Rok. Wówczas odpowiedziałam jej, że jeśli przyjdzie jutro, to mnie zobaczy, ale ja już jej nie zobaczę. Siostrzenica nie zdążyła dojść do końca ogrodu, gdy opadłam na poduszkę. Z rąk wypadły mi medaliki przygotowane dla sióstr. Zawołano księdza. Pamiętam jak siostry prosiły mnie, abym pamiętała o nich w niebie. O godzinie 18.30 stało się to, co już od dłuższego czasu przeczuwałam – umarłam.
    Pogrzeb był taki, jak zaplanowałam. Zostałam pochowana w Reuilly. Siostry nie wyobrażały sobie, żebym spoczęła na zwykłym cmentarzu. 3 stycznia  1877 roku pochowano moje ciało w podziemiach przytułku. 

Fragment Pisma Świętego do przeczytania na jutro: Mt 16, 24 – 28

Punktacja