Śpiewaj Panu pieśń nową – niedzielna medytacja

Śpiewaj Panu pieśń nową – niedzielna medytacja

Pismo-Swiete-Duch-Swiety-ewangelia-brewiarz-300x153VI NIEDZIELA WIELKANOCNA B
10 maja 2015 r.

I.  Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do nóg i oddał mu pokłon. Piotr podniósł go ze słowami: „Wstań, ja też jestem człowiekiem”. Wtedy Piotr przemówił: „Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie”. Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan. Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga. Wtedy odezwał się Piotr: „Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?” I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Potem uprosili go, aby zabawił u nich jeszcze kilka dni.
Dz 10,25-26.34-35.44-48

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

To zapewne był dziwny widok jak okupant pada na kolana przed okupowanym, Rzymianin przed Żydem, żołnierz przed cywilem i oddaje mu pokłon. Piotr Apostoł jednak nie po to przyszedł do domu setnika Korneliusza, aby odbierać hołdy. Jeżeli był ktoś, komu ten hołd się należał, to był nim Pan Bóg. Piotr podnosi z kolan setnika, gdyż obaj przed Bogiem są równi w swym człowieczeństwie, przed Bogiem, dla którego nie tyle tytuły się liczą, ale postawa serca i życia, bojaźń i sprawiedliwe postępowanie.

Czy nie przywiązuję zbytniej wagi do moich tytułów czy funkcji? Czy funkcje, które pełnię, tytuły, które zdobyłem są dla mnie okazją, aby lepiej służyć bliźnim czy też, aby nad nimi panować? Czy moje życie, postępowanie miłe jest Panu Bogu? Czy w moim postępowaniu kieruję się sprawiedliwością i Bożą bojaźnią? Czy systematycznie w modlitwie zginam moje kolana przed Panem?

Kerygmat, Dobra Nowina głoszona przez Piotra, tak poruszyła i usposobiła serca słuchających pogan, że były one gotowe na przyjęcie daru Ducha Świętego. Chrześcijanie pochodzenia żydowskiego dziwili się temu a może też byli trochę zazdrośni, że Duch Święty tak szybko zadziałał. Kiedy minęło zdziwienie, z inicjatywy Apostoła Piotra poganom, którzy dzięki Duchowi w najlepsze mówili językami i wielbili Boga, udzielono chrztu. Moglibyśmy powiedzieć, że w tym przypadku bierzmowanie niejako uprzedziło chrzest. Ochrzczeni i napełnieni Duchem Świętym poganie zatrzymali u siebie przez kilka dni Piotra i jak się wydaje, nie wypływało to z reguł gościnności. Oni pragnęli zapewne z pierwszej ręki słuchać Dobrej Nowiny o Panu Jezusie, słuchać jak najdłużej.

Zazdroszczę innym ich otwartości i współpracy z Duchem Świętym czy się tym raduję? W czasie chrztu a szczególnie bierzmowania Duch Święty został wylany także i na mnie. Czy to wylanie tylko po mnie „spłynęło” czy też dotknęło mego serca, ciągle mnie przemienia i zachęca do aktywnego, chrześcijańskiego życia? Czy zdaję sobie sprawę, że systematyczną pracą mogę się nauczyć wielu języków obcych, ale języka ewangelicznej miłości tylko z wydatną pomocą Ducha Świętego? Czy mam świadomość, że tylko w Duchu mogę prawdziwie wielbić Pana Boga, bez Niego, co najwyżej samego siebie czy inne „gwiazdeczki” wylansowane przez ten świat?

Pomodlę się o dar szacunku dla każdego człowieka, którego Pan stawia na mojej drodze. O owocną współpracę z Duchem Świętym. Odmówię, choć krótką, modlitwę uwielbienia.

III  Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramie Jego…
Ps 98,1

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Pan okazał swoje zbawienie, swoją sprawiedliwość

*****

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367

__________Copyright (C) www.Katolik.pl 2000-2014