Nasze rozważania i argumentacje wspomogły teksty o.Jacka Prusaka SJ (kliniczny pracownik socjalny, psychoterapeuta, publicysta i redaktor kwartalnika "Życie Duchowe" oraz "Tygodnika Powszechnego". Współpracownik miesięcznika "List"). Czy „zwykły” klaps jest dopuszczalny? Jaki system stosować : kija, czy marchewki? Jaki wpływ na nasze dzieci ma przemoc fizyczna i psychiczna?  Bardzo polecam do przeczytania kilka tekstów na ten temat (linki poniżej).
Wiem, że nikt z nas nie jest doskonały i nasze dzieci nie są wyłącznie grzecznymi aniołkami. Niemniej jednak. staramy się jak najwięcej rozmawiać z dziećmi i tłumaczyć im ich zachowania, reakcje oraz nasze oczekiwania w stosunku do nich. Przemoc nie jest żadnym rowiązaniem konfliktu. Wręcz przeciwnie może przynieść więcej spustoszenia zarówno w życiu dziecka, jak i w naszym. Stosowanie przemocy wobec dzieci jest wyłącznie wyrazem naszej bezradności, bezsilności i niewiedzy, jak zachować się w danej sytuacji.
Wydaje się, że odpowiedzią na nasze wszelkie wątpliwości powinna być miłość i szacunek do naszego dziecka. Miłość w imię, której nie bijemy i nie ranimy naszych dzieci, choćby krzykiem, czy innego rodzaju agresją.
Najważniejszym przesłaniem spotkania i myślą płynącą z wypowiedzi wszystkich uczestników było codzienne i bezwarunkowe traktowanie dziecka jak równorzędnego partnera, do którego podchodzimy z godnością i szacunkiem. Dziecko nie jest naszą własnością, nie jest przedmiotem naszych działań i tak jak nie uważamy za właściwe używanie przemocy w kontaktach międzyludzkich, tak samo postępujemy z dzieckiem.
Poruszyliśmy też temat społecznych zwyczajów i tego, że jeszcze kilkanaście lat temu taka rozmowa (o karach cielesnych dla dzieci) byłaby czymś wyjątkowym. Jednak, jako rozwijający się ludzie wiemy, że świat wokół nas się zmienia i coraz więcej wiemy o wpływie przemocy stosowanej wobec dzieci na ich późniejsze relacje w dorosłym świecie.
Spotkanie podsumowaliśmy wymianą naszych doświadczeń w jaki sposób karać dzieci, przy zachowaniu godności i szacunku w stosunku do nich, tak aby jednocześnie uczyć je właściwych zachowań. Trzeba przyznać, iż ta rozmowa była bardzo owocna i pouczająca. Jest tyle sposobów, aby wyrazić swoją dezaprobatę, jako rodzic wobec niewłaściwego zachowania dziecka bez odwoływania się do przemocy fizycznej lub psychicznej. Trzeba tylko na chwilę się zatrzymać i postawić w centrum naszych działań dobro dziecko – jako cel wszystkiego, co ogólnie można nazwać wychowaniem. Jako podsumowanie naszego spotkania niech posłuży fragment z jednej z publikacji o.Jacka Prusaka „Spór o klapsy”:
„ Jaka zatem powinna być chrześcijańska metoda wychowania?
Chrześcijanin musi czytać Biblię w kontekście Jezusa i przez Jezusa. A co nam mówił Jezus? Nigdzie, nigdy żadnego dziecka nie uderzył, nigdzie, nikomu nie dał prawa do uderzenia dziecka. Wręcz przeciwnie, kazał sobie przyprowadzać dzieci, brał je na ręce, mimo że inni twierdzili, że marnuje na to czas. To właśnie dzieci Jezus stawiał jako wzór ufności. Bijąc dzieci odbieramy im zaufanie.
Biblijne rózgi nie są dla chrześcijanina. Trzeba czytać całe Pismo Święte, a nie jedną księgę i usprawiedliwiać nią nasze zachowanie. W ten sposób Pismem Świętym można byłoby uzasadnić niemal wszystko. Przykład Jezusa jest dla mnie rozstrzygającym. Powtarzam, nie ma nigdzie przykładu, pokazującego nam, by Jezus w stosunku do dziecka stosował jakąkolwiek formę przemocy, bądź uzasadniał jej stosowanie przez rodziców. Wręcz przeciwnie, Jezus mówi, że dzieci są przykładem zaufania Panu Bogu i jego rodzicielstwu, a takie zaufanie łatwo zabić stosując przemoc. Bicie nie jest więc metodą wychowawczą.”
Z pozdrowieniami,
Basia i Michał

http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/wychowanie-dziecka/art,76,spor-o-klapsy-rozmowa-z-jackiem-prusakiem-sj.html
http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/wychowanie-dziecka/art,321,trzy-style-wychowania-ktory-jest-najlepszy.html
http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/wychowanie-dziecka/art,307,kij-czy-marchewka.html
http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/wychowanie-dziecka/art,73,jesli-karac-dzieci-to-jak.html
http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/wychowanie-dziecka/art,23,chwalcie-swoje-dzieci.html