Ciekawe artykuły

Widzieć kształt piękna wieczności ukrytego w cierpieniu i odtrąceniu zdarza się tylko ludziom z wyjątkową przejrzystością sumienia.
Od wieków wszystkich kusiło, by odczytać ów znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, z księżycem pod stopami, otoczona dwunastoma gwiazdami. Księżyc niekoniecznie jest symbolem sił ciemności.

Jezus powiedział do swoich uczniów: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! (J 15,9).
Najwspanialsze wyznanie

Chrystus zawsze obecny

Liturgia składa się ze znaków oznaczających różne aspekty relacji zachodzących pomiędzy człowiekiem a Bogiem. Służą one nawiązaniu kontaktu pomiędzy człowiekiem a światem nadprzyrodzonym. Za ich pośrednictwem może się dokonywać spotkanie pomiędzy Bogiem a człowiekiem. Co w liturgii jest znakiem obecności Chrystusa?

Dzięki cielesności nasza miłość może być widzialna,

a dzięki miłości możemy mądrze kierować ciałem.

Z o. Albertem Oksiędzkim, paulinem, kierownikiem 299. Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej na Jasną Górę, rozmawia Małgorzata Glabisz-Pniewska.
Która to będzie Ojca piesza pielgrzymka na Jasną Górę?

W roli kierownika Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej dopiero trzecia, ale zacząłem pielgrzymować w 1980 r., więc na pielgrzymki chodzę już od 30 lat.

Co roku w sierpniu tysiące osób rusza na pielgrzymi szlak na Jasną Górę. Swego czasu ruszałem i ja. Pierwszy raz jako uczeń podstawówki. Tych początków mojego pieszego podążania do Częstochowy trochę się wstydzę. Dlaczego? Dlatego, że nagminnie z grupą kolegów chodziłem przed krzyżem.

Wykazać pewien spryt

Wspólne pomieszkiwanie ze sobą par będących w fazie narzeczeństwa staje się powoli standardem, także wśród katolików. Ci ostatni potrafią wykazać pewien spryt polegający na tym, że na kilka miesięcy przed ślubem wyprowadzają się na przykład do rodziców, w międzyczasie korzystają z sakramentu spowiedzi, następnie biorą ślub kościelny, po czym już w zgodzie z wyznawaną wiarą kontynuują prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego.

Życie jest pielgrzymowaniem. Nie przypadkową podróżą, nie krajoznawczą wycieczką, nie samotną wyprawą, nie włóczęgą bez celu.

Gdzieżby indziej szukać ciszy, jeśli nie w murach klasztoru i kogo o nią pytać, jeśli nie mnicha? Chciałbym trochę skorzystać z długoletniego doświadczenia Ojca i w tej dziedzinie.
– Słowa „cisza” w regule benedyktyńskiej nie ma, jest natomiast słowo „milczenie”.