Weź udział! Medytacja na niedzielę – Rzymskokatolicka Parafia NMP Matki Zbawiciela w Warszawie

II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU – A
16 marca 2014 r.

I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Najdroższy: Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga, który nas wybawił i wezwał świętym wezwaniem, nie dzięki naszym czynom, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana natomiast została teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który przezwyciężył śmierć, a rzucił światło na życie i nieśmiertelność przez Ewangelię.
2 Tym 1,8b-10

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Apostoł Paweł przypomina Tymoteuszowi, że posługa Ewangelii wiąże się z udziałem w trudach i przeciwnościach, jakie spotka na swej drodze ewangelizator. Nie sposób, aby ich nie spotkał. Pokona je, jeżeli będzie się opierał na mocy Boga. To ta moc, moc Bożej łaski a nie nasze zasługi, przywróciły nam w Jezusie Chrystusie wybawienie. Nasze dążenie do świętości jest też możliwe dzięki naszej współpracy z tą mocą, z łaską Bożą. W Ewangelii, którą przyniósł Jezus Chrystus odnajdziemy też światło, wskazówki dla naszego życia doczesnego, które jest drogą ku wieczności, ku nieśmiertelności, odzyskaną dzięki zwycięstwu Zbawiciela nad śmiercią.

Moje życie Ewangelią? Czy nie oczekuję, że będzie lekkie, łatwe, przyjemne, bezbolesne, niewymagające, czyli żadne? Czy nie dziwię się trudnościom, przeciwnościom, jakie spotykam żyjąc Ewangelią? Czy dziwię się, kiedy się nie pojawiają, bo to może oznaczać, że żyję Ewangelią w sposób fałszywy, nieautentyczny, letni? Czy siły i moc do przezwyciężania trudności szukam u Pana Boga? Czy nie usiłuję się z nimi mierzyć, licząc tylko na własne siły i zdolności? Czy często dziękuję Panu Bogu za dar wybawienia, zbawienia, wolności w Jezusie Chrystusie? Czy nie zagłuszam w sercu wezwania do świętości życia, jednocześnie przystając, godząc się na życie przeciętne, pozbawiane ewangelicznego smaku? Czy oprócz światła dziennego, światła słonecznego, światła żarówki w swoim codziennym życiu wykorzystuję światło, jakie daje Ewangelia Chrystusowa? Czy cieszę się tym, że jest we mnie coś, co nigdy nie umiera, dusza nieśmiertelna? Czy pamiętam, że i ciało, choć trzeba będzie mu przejść przez bramę śmierci, w Chrystusie wezwane jest do zmartwychwstania? Czy wdzięczny jestem Bogu za dar nieśmiertelności?

Pomodlę się o dar życia Ewangelią pomimo spotykanych trudności i przeciwności. Polecę Panu Bogu wszystkich rekolekcjonistów, rekolektantów, spowiedników i penitentów tego świętego czasu. Pomodlę się za tych, którym jest trudno wejść w klimat czasu Wielkiego Postu. Zastanowię się, jak wygląda moje wypełnianie wielkopostnych postanowień.

III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska
Według nadziei, którą pokładamy w Tobie…
Ps 33,20.22

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Mam nadzieję w miłosierdziu Pana

*****

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367