Siódma część życiorysu św. Katarzyny Labouré:

O tym, by zostać siostrą zakonną, rozmawiałam przede wszystkim z Panem Bogiem. Wiedziałam, że rozmowa z tatą na ten temat będzie bardzo trudna, a poza tym był jeszcze inny problem. Mimo, że miałam już 18 lat, nie umiałam jeszcze czytać ani pisać. Mama nie zdążyła nas tego nauczyć, ciotka Małgorzata, u której po śmierci mamy przebywałam razem z Tonią, też nas do szkoły nie posłała. A gdy wróciłam do domu, zajmowałam się już tylko pracą na farmie.
Wszystkie swoje oszczędności jakie miałam, a więc 30 franków w złocie, postanowiłam dać pewnemu człowiekowi, by przynajmniej nauczył mnie podpisywać się.

Szósta część życiorysu św. Katarzyny Labouré:

W kościele w Fain w prawej bocznej nawie jest kaplica Najświętszej Maryi Panny. Miejscowi nazywają ją kaplicą Labouré, ponieważ dzięki mojej rodzinie została całkowicie odnowiona. Moja rodzina miała nawet w kościele własną ławkę, ale ja rzadko z niej korzystałam.
Od Pierwszej Komunii św. ja stałam się inna, czasem jakbym żyła w innym świecie. Chyba pierwsza zauważyła to moja młodsza siostra Tonia. Często razem chodziłyśmy kilka kilometrów do kościoła w sąsiedniej wsi. Droga prowadziła najpierw pod górę, a potem stromo opadała w dół prawie do samego kościoła.  Już w połowie drogi widać było dzwonnicę.

Piąta część życiorysu św. Katarzyny Labouré:

Wielu ludzi, słysząc mój dotychczasowy życiorys, z pewnością zadaje sobie pytanie: jak to możliwe, by kilkunastoletnia dziewczynka tak dobrze radziła sobie z tyloma obowiązkami? Otóż, gdy tylko nadarzyła się wolna chwila, pomiędzy różnymi zajęciami, wybiegałam poza farmę. Po drugiej stronie drogi, naprzeciw naszego domu, stał kościół parafialny.
W nim, klękałam na zimnej posadzce i o swoich sprawach rozmawiałam z Panem Bogiem. Szczególnie często zdarzało się mi to czynić po pierwszej Komunii św.

Czwarta część życiorysu św. Katarzyny Labouré:

Od kiedy moja siostra Maria Ludwika poszła do klasztoru, przejęłam wszystkie obowiązki gospodyni na farmie. Stałam się prawą ręką ojca. Z tego też względu mój dzień zaczynał się bardzo wcześnie. Wstawałam pierwsza, przeważnie o czwartej nad ranem. Najpierw trzeba było zająć się bydłem, potem przygotować śniadanie dla domowników i jedzenie dla robotników wychodzących w pole, potem obiad, a wieczorem dla wszystkich wracających do domu ciepłą kolację.

Trzecia część życiorysu św. Katarzyny Labouré:

U cioci Małgorzaty mnie i mojej siostrze Toni nie brakowało niczego. Traktowała nas jak swoje dzieci. Tylko do szkoły nas nie posłała. A ja miałam już wówczas 12 lat. Obie z Tonią coraz bardziej tęskniłyśmy za tatą i domem w Fain – les – Moutiers. Tato także za nami tęsknił i chciał mieć nas wszystkich w domu. Żałoba po ukochanej mamie się już skończyła i z każdym miesiącem tato coraz bardziej tęsknił za nami. Po dwóch latach zdecydował, że ja i Tonia powrócimy do domu. Na wieść o tym bardzo się ucieszyłyśmy. Tym bardziej, że w najbliższym czasie miałam przystąpić do Pierwszej Komunii Świętej. W parafialnym kościele wyznaczono już nawet datę tej uroczystości na 25 stycznia. 
 

Druga część życiorysu św. Katarzyny Labouré:

Nasze szczęśliwe i beztroskie dzieciństwo zostało przerwane nagłą śmiercią naszej mamy – Magdaleny, która zmarła w wieku 46 lat. Nasz tato zaczął się wówczas zastanawiać, jak sobie poradzi z wychowaniem dzieci, prowadzeniem domu i farmy. A najbardziej zamartwiał się o nas, najmłodszych, mnie Katarzynę, o dwa lata młodszą ode mnie Tonię i pięcioletniego Augusta, który jadąc pewnego razu bryczką ze służącą, upadł na drogę i przez wiele dni nie odzyskiwał przytomności.

W październiku w sposób szczególny oddaje się cześć Najświętszej Maryi Pannie. Z tego też względu przez cały miesiąc, od poniedziałku do piątku, dzieci z naszej parafii gromadzą się na modlitwie różańcowej o godz. 17.00. Codziennie oprócz modlitwy, będziemy mogli zapoznać się z życiorysem św. Katarzyny Labouré, której Matka Boża powierzyła Cudowny medalik. Ponadto każdego dnia spośród przyniesionych przez dzieci serduszek, z wypisanymi dobrymi uczynkami, losowane będą trzy, które otrzymają na jeden dzień kolejno: Pismo Święte, Różaniec oraz obrazek Matki Bożej. Codziennie dzieci będą miały także za zadanie przeczytać fragment z Pisma Świętego. Oczywiście nie zabraknie rankingu z punktami zdobywanymi przez poszczególne klasy. Serdecznie zapraszamy.