XXI NIEDZIELA ZWYKŁA
24 sierpnia 2014 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”. A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”. Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego”. Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”. Wtedy przykazał uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.
Mt 16,13-20
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Opinia publiczna – jak czytamy w dzisiejszej, niedzielnej Ewangelii – była dla Jezusa w sumie przychylna. Widziano w Jezusie kogoś na poziomie, proroka Bożego. Krążyły zapewne też nieprzychylne opinie na temat Jezusa, które uczniowie pominęli w swych odpowiedziach na pytanie postawione przez Jezusa.
Trzeba mi pamiętać, że tzw. opinia publiczna może mi pomóc odnaleźć Jezusa, do Niego podprowadzić, Jezusem zainteresować. Ale opinia publiczna nie wystarczy, aby nawiązać szczególną, zażyłą, osobistą więź ze Zbawicielem. Tu potrzebna jest moja osobista opinia, osobiste wyznanie na temat: Kim jest Jezus? Wyznanie na wzór Piotrowego spod Cezarei Filipowej.
Czy to także i moje wyznanie, moja opinia? Czy Jezus jest moim jedynym Panem i Zbawicielem? Czy nie ogarnia mnie pokusa, aby zbawienia szukać u kogoś innego, pokusa, aby zbawiać się o własnych siłach, bez Jezusa i Jego łaski? Czy swoim życiem zanurzonym w Ewangelii wystawiam bardzo dobrą opinie Jezusowi?
Pomodlę się o dobrą pogodę dla odpoczywających, o pokój na świecie.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
I będę sławił Twe imię
za łaskę Twoją i wierność.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy…
Ps 138,2-3
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego
*****
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367
__________Copyright (C) www.Katolik.pl 2000-2014