Okazało się, że nauka modlenia się polega na stopniowym uświadamianiu sobie sensu modlitwy i znaczenia jej kolejnych słów. Dlatego też na początku rekolekcji, każdy próbował skończyć swoimi słowami dwa zdania : „ Modlitwa jest jak…”; „Gdy mam się modlić to …” . Jedne odpowiedzi były zadziwiająco różne, inne uderzająco podobne. Wszystkie były jednak indywidualne i na tym polegała ich niezwykłość, bo pokazywały na jak wiele sposobów można zbliżać się do Boga.

Celem pobytu w malowniczej miejscowości – Węgorzewo, był też czynny wypoczynek i czas przeznaczony na integracje młodzieży podczas „pogodnych wieczorów”. Wspólna zabawa, dużo radości, śmieszne sytuacje i rozmowy doprowadziły do zawarcia wielu nowych znajomości i przyjaźni.  Uczestnicy mieli też okazję zwiedzić Wilczy Szaniec – kwaterę główną Wehrmachtu, Mamerki oraz Bazylikę Mniejszą w świętej Lipce. Najważniejszym momentem każdego dnia była Eucharystia. Wszyscy brali w przygotowaniu do niej czynny udział. Wspólna modlitwa wzmacniała serca i dawała radość z obecności drugiego człowieka. Słuchanie Słowa Bożego i śpiewanie pogodnych piosenek, było bezcennym elementem dopełniającym rozważania młodego serca, w ciągu każdego  dnia. Zatrzymanie i moment kojącej ciszy nadchodził każdego wieczoru podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. To co niewypowiedziane i ukryte w każdym, mogło wybrzmieć w duszy. Bez żadnego hałasu i najmniejszego szmeru, każdy nasłuchiwał szeptu Pana Boga. Niezwykłość każdej minuty potęgowała bezwzględna cisza i prośba „Panie naucz mnie się modlić!”.

Rekolekcje dobiegły końca, ale młodzież nadal będzie pamiętać o tym czasie spędzonym w Węgorzewie, który nie miałby miejsca bez Duszpasterzy RMS – u: ks. Łukasza Anioła, ks. Macieja Szeszko. Przy pomocy dk. Łukasza Karasińskiego i dk. Roberta Gawłowskiego, kierowali spotkaniem młodzieży, ofiarowali swój czas, uwagę i pomoc zebranym.

Każdy uczestnik może śmiało powiedzieć:

„O tak, tak, tak Panie

mówię tak, Twemu Słowu,

o tak, tak, tak Panie

mówię tak Twojej Woli.

O tak, tak, tak Panie

mówię tak Twym natchnieniom.

O tak, tak, tak tak Panie

mówię tak Twemu prawu.”

serdeczne podziękowanie pod adresem Róży za podzielenie się