Tabu to gra słowna zbliżona do kalamburów, z tą różnicą, że zawodnicy nie pokazują haseł gestami lecz próbują je opisać słowami. Jest to o tyle trudne, że na kartach do gry, na których napisane są hasła, znajdują się słowa zabronione, których nie wolno używać. Na przykład, gdy hasło brzmi „jamnik” zabronione są słowa „pies”, „zwierzę”, „długi”, „myśliwski” oraz wszelkie formy, odmiany itp. tych słów.

Rozgrywka podzielona jest na tury. Czas trwania tury mierzony jest klepsydrą dołączoną do gry i trwa około 1 minuty. W tym czasie zawodnik jednej z drużyn wyciąga ze jedną kartę z talii jedną i przedstawia napisane na niej hasło. Jeśli drużyna prawidłowo odgadnie hasło, karta odkładana jest na stronę tego zespołu i nie bierze dalej udziału w grze. Kartę można odrzucić (jeśli nie jesteśmy w stanie przedstawić hasła). Każdą kartę ogląda zawodnik drużyny odgadującej oraz zawodnik drużyny przeciwnej, który sprawdza, czy nie są wykorzystywane słowa zabronione i informuje o tym piszczałką. Jeśli tak się stanie, kartę należy odrzucić. Po zgadnięciu hasła lub odrzuceniu karty a przed upłynięciem czasu tury zawodnik wyciąga z talii kolejną kartę. Po zakończeniu tury drużyny zamieniają się rolami.

Zwycięża drużyna, której uda się odgadnąć najwięcej haseł. Na każdej karcie znajdują się 4 hasła w różnych kolorach. Jeśli skończą się karty w talii należy przetasować karty odrzucone i wyciągając karty czytać hasła innego koloru. Przy tak dużej ilości kart (252) daje to praktycznie nieograniczony czas gry.

Gra jest bardzo wciągająca, potrafi w niezauważalny sposób zająć cały wieczór Nie jest to jednakże czas stracony, bowiem gra zmusza do intensywnego i szybkiego myślenia i uczy wykorzystywania synonimów słów. Wymaga od zawodników refleksu, sprytu i inteligencji. A przy okazji doskonale integruje towarzystwo