Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”
XI NIEDZIELA ZWYKŁA C
12 czerwca 2016 r.
I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.
Bracia: Przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie dzięki uczynkom wymaganym przez Prawo, lecz jedynie dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie dzięki wierze w Chrystusa, a nie dzięki uczynkom wymaganym przez Prawo, jako że nikt nie osiągnie usprawiedliwienia dzięki uczynkom wymaganym przez Prawo. Tymczasem ja dla Prawa umarłem przez Prawo, aby żyć dla Boga: razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga. Jeżeli zaś usprawiedliwienie dokonuje się przez Prawo, to Chrystus umarł na darmo.
Ga 2.16.19-21
II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Paweł Apostoł przypomina Galatom i nam, że usprawiedliwienie jest darem Boga udzielonym nam z Jego łaski, za darmo w Jezusie Chrystusie. Nikt tego nie może osiągnąć wypełniając uczynki wymagane przez Prawo. Gdyby człowiek mógł się sam usprawiedliwić a ostatecznie zbawić, to śmierć Chrystusa byłaby niepotrzebna, Chrystus – jak pisze Paweł – umarłby na darmo. Uczestnikiem usprawiedliwienia jest każdy, kto w wierze otwiera się na osobę Jezusa Chrystusa i jego dzieło zbawienia. Apostoł uświadamia, że bezradny człowiek, człowiek Prawa w Chrystusie został przybity do krzyża, aby mógł narodzić się człowiek wiary w Jezusa Chrystusa, człowiek usprawiedliwienia. Od tej chwili Chrystus przez łaskę wypełnia życie Pawła, który takiej łaski od Boga nie był wstanie odrzucić, odmówić Bogu jej przyjęcia. Każdy, kto to czyni, czyli zamyka swoje serce na ten dar, skazuje się na bezowocne dążenie do zbawienia na drodze własnych uczynków. To daremny trud, droga do nikąd.
Czy uznałem w sercu, że usprawiedliwienie jest darem Bożej łaski? Darem, który otrzymuje się poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa? Czy uwierzyłem, przyjąłem ten dar i nim żyję? Czy nie zgrywam bohatera, próbując osiągnąć usprawiedliwienie na drodze wypełniania uczynków zapisanych w Prawie, osiągnąć je na własną rękę i o własnych siłach? Czy żyję jak człowiek zbawiony w Jezusie Chrystusie a dzięki temu Chrystus żyje coraz bardziej we mnie? Czy przyjmując dar usprawiedliwienia w Jezusie nie zwalniam się z codziennego wysiłku, codziennej „porcji” dobrych uczynków, które teraz są nie tyle zasługiwaniem na zbawienie, ale jego potwierdzeniem, niejako moim podpisem na akcie łaski, który wystawił mi Pan? Czy do domu Ojca idę, z uporem maniaka, własną drogą, czy tą, którą wytyczył Pan Jezus, drogą dziecka Bożego? Czy każdy mój dobry uczynek jest kolejną próbą samozbawienia, czy aktem wdzięczności za ten dar otrzymany w Jezusie Chrystusie, który mnie umiłował i za mnie wydał samego siebie? Czy w m
oim sercu głęboko jest wyryte hasło: „Człowiek usprawiedliwiony w Jezusie Chrystusie”?.
Pomodlę się o dar życia człowieka usprawiedliwionego w Jezusie Chrystusie. Pomodlę się za tych, którzy dalej na własną rękę szukają usprawiedliwienia, aby poprzez wiarę odnaleźli je w Jezusie.
III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:
Grzech wyznałem Tobie
i nie ukrywałem mej winy.
Rzekłem: „Wyznaję mą nieprawość Panu”,
a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu….
Ps 32,5
IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:
Daruj mi, Panie, winę mego grzechu
*****
opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367