Na głębinach serca – niedzielna medytacja – Rzymskokatolicka Parafia NMP Matki Zbawiciela w Warszawie

I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU B

22 luty 2015 r.

I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebywał na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali. Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelie Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
(Mk 1,12-15)

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Czas Wielkiego Postu. Czas tej niezwykłej podróży, wędrówki, pielgrzymki do głębin swego serca. Aby tam dotrzeć trzeba mi przejść niejako przez pustynię wielkopostnych zmagań, trudów, realizacji postanowień. Tak jak Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, tak ufam, że tenże Duch pomoże mi owocnie przeżyć czas Wielkiego Postu, mojej duchowej pustyni. Zdaję sobie sprawę, że jak Pana Jezusa na pustyni tak i mnie dopadną różne pokusy, poprzez które zły duch będzie chciał zniweczyć mój wielkopostny wysiłek czy też do tego wysiłku skutecznie zniechęcić. Ufam, że w Panu i z Nim pokusy przezwyciężę, nie dam się zwieść złemu. W mojej wędrówce liczę na pomoc moich braci i sióstr w wierze czy wsparcie aniołów. Sam też jestem gotów do pomocy innym.

Pragnę podjąć tę wędrówkę ku głębinom serca, aby kiedy tam dotrę uskutecznić proces nawrócenia, do którego wzywa mnie Pan, podjąć ten zdecydowany zwrot „od” tego, co złe, grzeszne, bezbożne, „ku” temu, co dobre, pobożne, pełne łaski. Tylko, bowiem nawrócone serce ma szansę wierzyć i to mocno w Ewangelię, nią żyć i każdego dnia dzielić się z innymi. Tylko nawrócone serce może w pełni zaangażować się w budowę Bożego królestwa. Pragnę, aby mój czas, czas Wielkiego Postu był dobrze i mądrze wypełniony, szczególnie owocną współpracą z Bożą łaską, otwarciem serca na potrzeby moich bliźnich, rzetelną a nie udawaną pracą nad sobą. Będę też wspierał przynajmniej modlitwą moich braci i siostry, którzy jak Jan Chrzciciel także w obecnych czasach, za wiernośc Panu i Jego Ewangelii trafiają do więzień, są prześladowani a nawet pozbawiani życia.

Ustalę sobie grafik moich wielkopostnych zajęć na najbliższy tydzień (cały okres Wielkiego Postu) i uczynię wszystko, aby go owocnie zrealizować, wypełnić. Zadbam, aby znalazły się tam takie punkty jak udział w Drodze Krzyżowej czy Gorzkich Żalach. W codziennym rachunku sumienia będę śledził realizacje moich postanowień (postanowienia) wielkopostnych. Pomyślę też o mojej wielkopostnej jałmużnie: wesprę materialnie jakieś dzieło pomocy ubogim, czy też poświęcę mój czas, siły posługując jako wolontariusz itp.

III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy pokornych dróg swoich…
(Ps 25,8-9)

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność

*****

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS
Centrum Formacji Duchowej – www.cfd.salwatorianie.pl )
Poznaj lepiej metodę kontemplacji ewangelicznej według Lectio Divina:
http://www.katolik.pl/modlitwa.html?c=22367