Rozważania młodego człowieka: Mt 22, 34 – 40

„Gdy faryzeusze dowiedzieli się, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem,  a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał Go, wystawiając Go na próbę: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?» On mu odpowiedział: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy».”

W tym fragmencie Pisma Świętego po raz kolejny przejawia się ogromne miłosierdzie Jezusa. Choć dobrze zna On zamysły jakże nieugiętych faryzeuszy (szkoda, że nie jesteśmy tak zdeterminowani do udowadniania innym, jak bardzo są wartościowi, jak bardzo jesteśmy wdzięczni za ich obecność…), choć wie jakie są ich intencje, postanawia je z miłością przemilczeć i odpowiada na ich pytanie o największe przykazanie. Nie o najważniejsze, nie o najbardziej kluczowe z perspektywy zbawienia. O największe. Wielkość po ludzku jest miarą siły, potęgi. Ile razy pytając o sprawy boskie, zdarza nam się myśleć po ludzku? Ale Jezus się nie zraża, ze spokojem odpowiada, jak zwykle dając przy tym coś więcej, coś od siebie. W swojej wypowiedzi używa słów „największe i pierwsze przykazanie”, jakby chciał z jednej strony pokazać „objętość” tego przykazania (największy, czyli obejmujący najwięcej, mieszczący w sobie wszystko), a z drugiej powiedzieć, że nie wystarczy kochać Boga poprzez samo przestrzeganie Prawa, jakby potrzebne było coś jeszcze – jakaś inna forma miłowania Boga, tylko jaka? Kolejne zdanie przychodzi nam na ratunek. „Drugie podobne jest do niego:(…)”. Podobne czyli niby takie samo, ale jednak inne. Człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga (Rdz 1, 26-27). Niby taki sam, ale jak bardzo inny. Tym drugim czynnikiem – dopełnieniem miłości do Boga jest więc kochanie drugiego człowieka. Człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Boga. Kochając bliźniego okazujemy miłość Ojcu. Kochając Ojca, umiemy miłować drugiego człowieka. Idź więc i kochaj.